بررسی نقش پلی مورفیسم rs۱۰۴۷۸۴۰ g>a ژن اگزونوکلئاز۱ در ابتلا به سرطان روده بزرگ غیر ارثی

چکیده مقدمه و هدف: سرطان کلورکتال سومین سرطان شایع و دومین نوع از سرطان است که بیشترین مرگ های سرطانی را در دنیا به خود اختصاص داده است. آسیب های dna و ناپایداری ژنومی از مهم ترین عوامل ایجاد کننده سرطان کلورکتال می باشند. اگزونوکلئاز1 (exo1) تنها اگزونوکلئاز درگیر در این سیستم می باشد. در این مطالعه به دلیل نقش exo1 و به منظور دستیابی به بیومارکرهای مستعد کننده سرطان کلورکتال به بررسی همبستگی پلی مورفیسم تک نوکلئوتیدی rs1047840 از ژن exo1 و احتمال خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ غیر ارثی در بیماران مراجعه کننده به بیمارستان طالقانی تهران می پردازیم. روش بررسی: این مطالعه از نوع مورد-شاهدی برروی 118 بیمار مبتلا به سرطان روده بزرگ و130 فرد سالم به عنوان کنترل که به بیمارستان طالقانی شهر تهران مراجعه کرده بودند انجام گرفت. به منظور تعیین ژنوتیپ های پلی مورفیسم rs1047840 از ژن exo1 از روش pcr-rflp استفاده شد و در ادامه آنزیم محدودالاثر msei مورد استفاده قرار گرفت. یافته ها: فراوانی ژنوتیپ های aa,ag,gg به ترتیب در گروه کنترل 3/49%، 8/43%، 9/6% و در گروه بیماران 9/44% ، 5/47%، 6/7% محاسبه گردید. همچنین فراوانی آلل های g و a به ترتیب 2/71% و 8/28% در افراد کنترل و 6/68% ، 4/31% در بیماران تعیین گردید. براساس یافته های حاصل ارتباط معنی دار بین پلی مورفیسم rs1047840 و سرطان روده بزرگ در جمعیت مطالعه شده وجود نداشت. نتیجه گیری: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که ارتباط معنی دار بین پلی مورفیسم rs1047840 از ژن exo1 و سرطان روده بزرگ غیر ارثی در جمعیت مطالعه شده وجود ندارد. بنابراین می توان نتیجه گرفت که این پلی مورفیسم در افزایش یا کاهش خطر ابتلا به سرطان کلورکتال نقش معناداری ندارد. کلید واژه ها: سرطان کلورکتال (crc) ، ژن exo1 ، پلی مورفیسم تک نوکلئوتیدی (snp)